Mijn wandelmaat Eric Uyt de Haag, waarmee ik dit jaar al de Kennedymars in Etten-Leur en de 4Daagse in Nijmegen had gelopen, gaf aan dat hij dit jaar weer de Dodentocht ging lopen. Het leek mij leuk om dit samen te doen en ik heb me toen ook aangemeld.
Hoe dichter we bij de datum van 12 augustus kwamen hoe waarschijnlijker het werd dat het die dag wel heel erg heet (boven de 30 graden) zou gaan worden. Een aantal dagen voor de Dodentocht ontvingen we dan ook het bericht dat deze ingekort ging worden. In het bericht dat we kregen stond het volgende:
Een hittegolf komt onze richting uit. Dit maakte dat FOD Volksgezondheid, politie, brandweer, gemeente Bornem en wij als organisatie rond de tafel zaten. We kregen een negatief advies voor de organisatie van de volledige 100 Km Dodentocht. Het gezondheidsrisico is te groot om zware inspanningen te leveren in de aangekondigde hoge temperaturen.
Maar ondanks het negatief advies om geen volledige 100Km te mogen organiseren, beslissen we als organisatie om het evenement niet te annuleren. Het eerste deel van de 100Km tocht speelt zich ‘s avonds en ‘s nachts af. Maar door het opgelegde einduur van 13 uur door door de veiligheidscel kunnen we niet anders dan de tocht met één derde in te korten. De laatste wandelaar verwachten we dus rond 13u terug in Bornem, voor de grootste hitte.
De tocht ging dus wel door, maar was alleen korter. Op vrijdagmiddag kwam Eric mij ophalen en zijn we met de auto naar Bornem gereden, waar we vlakbij de start gratis konden parkeren. We gingen eerst ons startpakket ophalen waarin een tracker zat.
Hiermee kon het thuisfront mij ook enigzins volgen, maar ik hoorde dat het niet altijd betrouwbaar werkte.
We zijn toen eerst een bordje friet met stoofvlees gaan eten in een restaurantje dat ik mij nog van mijn vorige Dodentocht kon herinneren. Na op ons gemak gegeten te hebben zijn we naar de start gelopen wat in 2 grote grasvelden is verdeeld. Toen wij er waren was het nog niet druk, maar we moesten dan ook nog 2 uur wachten:
Om 21:00 werd dan eindelijk het startschot gegeven. Vooral in het begin was het erg hectisch en druk en werd er aan alle kanten letterlijk gerend. Ik vind het niet fijn dat er ook joggers en ultra-lopers tussen zitten. Grappig genoeg hebben we later erg veel van die snelle starters weer ingehaald. We hadden ons voorgenomen om de eerste 2 uren flink door te stappen om een beetje uit de drukte te blijven en dat is goed gelukt.
Het was aan het begin van de tocht best wel warm en we zagen zelfs om 2:00 ‘s nachts in een dorpje een temperatuur van 26 graden aangegeven. Tussen de dorpen door, tussen de maisvelden en platteland, was het echter weer een stuk koeler. We wilde ook graag binnenkomen voordat de zon zou opkomen, want we hadden wel door dat het dan snel heel warm kon worden. Ook dat is ons gelukt.
De tocht zelf ging eigenlijk heel goed. Zoals we wisten is het parkoers af en toe wel een uitdaging met kasseien-stroken en grindpaden, maar dat maakt de tocht ook speciaal. De verzorging was over het algemeen goed, maar de variatie in drank was weer beperkt. Dat is eigenlijk het enige verbeterpunt. Bij de rustpost van de Duvel brouwerij was er wel 1 extra variatie. Hier kon je onbeperkt Duvel bier drinken. Dat leek ons niet verstandig en dat hebben we maar niet gedaan.
Uiteindelijk kwamen we na 63.6 km (de tocht was met 1/3 ingekort) om 6:23 uur binnen wat een gemiddelde opleverde van 6.8 km/uur.
Op het nieuws lazen we dat van de uiteindelijke 13.000 deelnemers er maar 11.200 waren gestart. Er waren toch nog 1.600 uitvallers en dit was voornamelijk aan het warme weer te wijten.
Eric en ik waren in elk geval zeer tevreden over onze prestatie en uiteindelijk was ons het weer nog meegevallen. We hadden van tevoren meer vrees van het warme weer. Het scheelde natuurlijk wel dat we voornamelijk in de avond en nacht hebben gelopen en niet overdag in de warmte. In het laatste geval zou het waarschijnlijk een stuk zwaarder zijn geweest.
Met Duvel onderweg is het niet gek dat ze het dodenmars noemen