Talakadu (India)

De DICOM Conferentie duurde 3 dagen en was na zaterdag afgelopen. Dat betekende dat we zondag een vrije dag hadden. Wim, die nu definitief in India woont, bood toen aan om met hem op stap te gaan. Wim had net een nieuwe auto, wat dus ideaal was om wat verder weg te gaan.

We kregen van een Indische collega de tip om naar Talakadu te gaan waar veel tempels zijn te vinden.

De oorsprong van de stad Talakadu is verloren in de oudheid, maar een traditie is dat zijn naam werd afgeleid van de Kirata tweelingbroers, Tala en Kadu. Bij het kappen van een boom die werd aanbeden door wilde olifanten, ontdekten ze dat het een beeld van Shiva bevatte en dat de olifanten tot Rishi’s werden getransformeerd. De boom wordt op miraculeuze wijze hersteld, iedereen verkreeg moksha en de plaats werd nu Tala-kadu genoemd, die in het Sanskriet vertaald is als Dala-vana.

De legende is dat De vrouwelijke Alamelamma een vloek uitsprak over Talakad – “Talakadu Maralagi, Malangi Maduvagi, Mysooru Arasarige Makkalagadirali” – op de volgende manier. (vertaling) “Dat Talakadu wordt gevuld met zand, Malangi een Whirlpool wordt en de Mysore Koningen geen nakomelingen meer krijgen.”.

De oude stad Talkad ligt volledig begraven onder de heuvels van zand dat zich bijna een mijl in lengte uitstrekt. Alleen de toppen van de twee pagodes zijn zichtbaar. Er wordt gezegd dat er meer dan dertig tempels onder het zand liggen. De Kirti Narayana tempel is echter succesvol uitgegraven. De meest imposante tempel onbedekt door het zand is de Vydyanatheshwara tempel. In het begin van de vorige eeuw zijn twee tempels, Anandesvara en Gaurisankara, opgegraven.

De reis met de auto ging voorspoedig en Wim bleek al een vaardige chauffeur in het Indisch verkeer te zijn.

Bij Talakadu aangekomen hebben we een gids genomen om uitleg te geven bij alles wat te zien was. Sommige gedeeltes van de looproute waren overkapt tegen de felle zon met temperaturen tot 40 graden. Je ziet ook dat er met de overkapping  soms erg praktisch wordt omgegaan i.v.m. de bomen. Wij hebben hierbij diverse tempels bezocht waar je bij sommige een offer kon laten zegenen. Erg leuk was het detail dat sommige versieringen op de tempels duaal zijn. Het is indrukwekkend hoeveel details er in sommige versieringen zit. India is een land met vele gezichten en tegenstellingen. Je ziet er bedelaars en mensen die handarbeid verrichten. Maar je ziet er ook prachtige plaatjes die veel historie uitademen. Overal kun je watermeloen of kokosnoot-melk (vers) kopen. Als je goed kijkt dan zie je dat er ook in de moderne tijd ‘beelden’ worden gemaakt. Hierna gingen we op zoek naar de watervallen in de buurt van Talakadu. In sommige dorpjes zijn de straten erg nauw en als je dan een tegenligger hebt dan is het weleens passen en meten om elkaar te passeren. De watervallen hebben we niet gevonden, maar wel een dam waar we ook een prachtig uitzicht hadden. Je ziet dat er hier nog met de hand wordt gewassen. Maar een paar meter verderop zwemmen ze in hetzelfde water. Hierna ging de reis weer verder waarbij je weer van alles op de weg ziet rijden. Op sommige stukken zie je ook prachtige felgroene rijst-velden. Als je dan bij de weg staat komen ook de meest prachtige wagentjes beladen met rietsuiker en ossen ervoor voorbij. Mooi was een man die zijn vee in de rivier liet afkoelen. Hierna reden we weer terug richting Bangalore waar we het appartement van Wim nog hebben bezocht onder het genot van een heerlijke koud en verse bereid glas lemonsap met spuitwater. Uiteindelijk zijn we nog gezamenlijk gaan eten bij een niet-typisch Indisch restaurant genaamd Millers 46 Steak House. Dit is een saloon waar ik eindelijk een heerlijke biefstuk kon eten :-). De dag werd tenslotte afgesloten door thee te gaan drinken in een aparte theezaak. Al met al hebben we, met dank aan Wim, een prachtige dag gehad waar we ontzettend veel hebben gezien.